Clotilde Mollet

Stéphane is werkzaam in een conservenfabriek en hervindt het contact met haar vader Serge, die ze nooit heeft gekend. Ze ontmoet een welgestelde man die als een kluizenaar leeft in zijn herenhuis. Hij wordt er omringd door vrouwen. Om indruk op hen te maken leidt Stéphane een dubbelleven.

Amélie is op zoek naar liefde en de zin van het bestaan. Ze is een serveerster in het centrum van Montmartre, waar ze contact heeft met haar buren en klanten, alsmede met een mysterieuze foto-verzamelaar. Langzaam realiseert Amélie zich dat de weg naar geluk zich niet vanzelf zal openbaren, maar dat ze hier initiatief voor zal moeten tonen. Zij treft haar geluk door zich in te spannen voor het geluk van anderen.

Ze werden in 1960 opgeroepen door het Franse leger voor de Algerijnse Oorlog. Twee jaar later keren Bernard, Rabut, Février en de anderen terug naar huis. Ze zijn voor het leven getekend, maar zwijgen krampachtig over wat hen is overkomen. Toch is een klein vonkje voldoende om het verleden weer op volle kracht te laten nazinderen; een verjaardag in de winter, een duur cadeau in een broekzak. Een verleden dat de mannen 40 jaar lang verwoed probeerden te negeren.

In Safe Hands. Net na zijn geboorte wordt Théo door zijn biologische moeder afgestaan ter adoptie. Het is een anonieme bevalling. De moeder heeft twee maanden de tijd om op haar beslissing terug te komen. De adoptiediensten gaan aan het werk. De een ontfermt zich over de baby, de andere moet een adoptiemoeder vinden. Het is een gecompliceerd proces waarin veel factoren een rol spelen. Niet alle potentiële ouders komen in aanmerking. De 41-jarige Alice beweegt al tien jaar hemel en aarde om een kind te mogen adopteren.