De film Nosferatu, geregisseerd door Robert Eggers, ging in wereldpremière in Berlijn en werd enthousiast ontvangen. Het is een langverwachte herinterpretatie van de klassieke vampierfilm uit 1922. Eggers brengt met zijn oog voor historische details en duistere sfeer een eerbetoon aan het origineel, maar met een moderne, psychologisch gelaagde benadering.

Het verhaal speelt zich af in 1838 en volgt het jonge echtpaar Ellen en Thomas Hutter. Wanneer Thomas, een makelaar, afreist naar Transsylvanië om zaken te doen met Graaf Orlok, blijft Ellen achter met een groeiend gevoel van onheil. Orlok, een mysterieuze en vampirische figuur, raakt geobsedeerd door haar en besluit naar Wisborg te reizen, wat leidt tot een reeks angstaanjagende gebeurtenissen die het lot van Ellen en haar omgeving bepalen.

Eggers geeft een diepere laag aan het verhaal door de focus op Ellen, gespeeld door Lily-Rose Depp. In deze versie is ze geen passief slachtoffer, maar een vrouw die worstelt met onderdrukte verlangens en een huiveringwekkende connectie met Orlok. Bill Skarsgård zet een memorabele, huiveringwekkende vertolking neer als de graaf, die zowel angstaanjagend als tragisch is.

De cinematografie van Jarin Blaschke creëert een betoverende nachtmerriesfeer met scherpe contrasten, kaarslicht en gotische landschappen. De visuele stijl is geïnspireerd door de originele film, maar benut moderne technieken om de dreiging van Orlok subtiel en meeslepend in beeld te brengen. De make-up en prosthetics maken van Skarsgård een monsterlijke, levenloze verschijning, wat bijdraagt aan de beklemmende sfeer.

De soundtrack van Robin Carolan versterkt de dreigende toon met een combinatie van onheilspellende orkestrale muziek en moderne geluidseffecten. Van fluisterende stemmen tot zware bassen, de score laat het onbehagen groeien zonder de traditionele schrikeffecten. Het geluidsontwerp speelt een grote rol in het oproepen van spanning, waarbij stilte en plotselinge geluiden slim worden ingezet.

Nosferatu werd lovend ontvangen door critici en publiek, met een 94% score op Rotten Tomatoes en sterke box-office cijfers. De film kreeg maarliefst vier Oscar-nominaties, waaronder voor Beste Cinematografie en Beste Production Design. Het publiek prees de duistere, hypnotiserende sfeer en de sterke acteerprestaties, waardoor de film uitgroeide tot een moderne horror-klassieker.

Eggers' Nosferatu is een film die blijft hangen: een beklemmende nachtmerrie die de lijn tussen horror en tragedie doet vervagen. Het is een ode aan het verleden en tegelijkertijd een nieuw hoogtepunt in het genre. Met zijn unieke combinatie van gotische horror en psychologische diepgang bewijst Eggers opnieuw waarom hij een van de meest visionaire regisseurs van deze tijd is.