L'Amour Ouf

"Een Romeo en Julia-verhaal dat decennia overspant, rijk aan muziek en sentiment." - NRC

Gilles Lellouche levert met L'Amour Ouf (Beating Hearts) een zeldzaam rauwe en meedogenloze liefdesepos af. De film, gebaseerd op Jackie Loves Johnser OK? van Neville Thompson, is een explosief en poëtisch portret van liefde, klasse, jeugd en de tragiek van het volwassen worden, en strekt zich uit over twintig jaar. 

Jackie (Mallory Wanecque als tiener, Adèle Exarchopoulos als volwassene) en Clotaire (Malik Frikah en later François Civil) ontmoeten elkaar op school in een confrontatie vol bravoure en brutaliteit. Hun relatie begint vijandig maar groeit uit tot een vurige band. De liefde tussen hen is onvermijdelijk, maar tegelijk ondermijnd door alles wat hen omringt: ouders die zwijgen of dreigen, klasgenoten die vernederen, een samenleving die uitsluit.

De film wisselt moeiteloos tussen genres: gangsterfilm, romantisch drama, satire en coming-of-age. De toon schakelt snel, van dreiging tot kwetsbaarheid. Jackie wil ontsnappen aan de bekrompenheid, studeert, leest, blijft zichzelf verdedigen tegen vooroordelen. Haar vader, gespeeld door Alain Chabat, levert scherpe dialogen die tragisch en geestig zijn.

De nevenpersonages brengen tragiek en absurditeit in evenwicht. Jeffrey (Vincent Lacoste), vriend en lotgenoot, blijft steken in dromen van rijkdom. La Brosse (Benoît Poelvoorde) en zijn bende vormen een gevaarlijke tegenwereld waarin Clotaire zijn straatwijsheid leert gebruiken. Onder alles blijft de onvoorwaardelijke liefde tussen Jackie en Clotaire kloppen. "Het hart is een holle spier," zegt Jackie, "Op één dag klopt je hart 100.000 keer." 

L'Amour Ouf ontving maarliefst 13 nominaties op het César filmfestival! Het is geen feelgoodfilm, maar een wervelstorm van keuzes, gevolgen en verlangen. Een verhaal over loyaliteit en opoffering, over jong zijn in een wereld die al over je geoordeeld heeft, over twee mensen die tegen beter weten in blijven geloven dat liefde misschien toch sterker is dan het leven.