De ontmaagding van Eva van End

Het is leuk om te zien hoe een door communicatie- en attitudeproblemen geteisterd gezin op zijn kop komt te staan door de komst van een onverwachte buitenlandse gast. Deze engelachtige Duitse bezoeker - prachtig neergezet door de Oostenrijkse acteur Rafael Gareisen - veroorzaakt een lichte aardbeving binnen het ongelukkige gezin en zorgt ervoor dat de vereenzaamde en verkrampte gezinsleden langzaam weer tot leven komen en elkaar uiteindelijk terugvinden. Regisseur Michael ten Horn heeft van zijn eerste langspeelfilm iets speciaals gemaakt. Er hangt een bijna magische sfeer in zijn prent. Dit wordt o.a. bereikt door de merkwaardige personages, de mooie plaatjes, de kleuren, de vaak droomachtige scènes, de onderhuidse humor en de opvallende muziek van Awkward i. Deze film deed mij denken aan de Duitse prent 'Ping Pong' (2006) van Matthias Luthardt en in mindere mate aan het surrealisme van de Nederlandse film 'De Noorderlingen' (1992) van Alex van Warmerdam.

Nou deze film vond ik niet de moeite waard. Het gaat over een Duitse uitwisselingsstudent die bij een Nederlands gezin komt te wonen en daar alles door de war gooit. De film beoogt op een bepaalde manier humoristisch te zijn, maar mijn humor is het niet. Ik vind het een troosteloze, melancholische film zonder sterke spelers. Wat jong grut samen met een paar volwassen acteurs, die niet echt iets neerzetten waar ik mijn aandacht op heb kunnen blijven richten. Zesje.