Agnès Varda

De film onderzoekt wat er voorafging aan de dood van een jonge vrouw die in een greppel wordt gevonden. Interviews en gebeurtenissen uit haar zwervende bestaan tonen een eigenzinnige en eigengereide rebel die haar eigen weg ging. Zonder dak boven haar hoofd, hoefde ze zich ook niet aan burgerlijke conventies te houden. Sans toit ni loi is een docufictie van Agnès Varda; ze maakte de speelfilm alsof het een documentaire was. De film won de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië in 1985 en Sandrine Bonnaire werd beloond met een César voor Beste Actrice.

Een portret van Los Angeles aan het begin van de jaren tachtig, waarin de muurschilderingen in de stad de verhalen vertellen. Verschillende bevolkingsgroepen brengen met de street art hun levens naar de openbare ruimte. De titel van de film speelt met het idee dat de muren tegen elkaar mompelen. Mur Murs is Agnès Varda ten voeten uit: liefdevolle ontmoetingen met boeiende en eigenzinnige mensen, ze begeeft zich in haar documentaires graag op het snijvalk van kunst, geschiedenis en de mensen die er deel van uit maken. De film werd geselecteerd voor Un Certain Regard op het filmfestival van Cannes in 1981.

In Les Glaneurs et la Gleunese treft Agnès Varda overal in Frankrijk 'glaneurs', mensen die vinden, rapen en hergebruiken - ook wel arenleesters genoemd. Dit doen ze uit noodzaak, bij toeval, of vanuit een bewuste keuze: leven van de resten van anderen om verspilling tegen te gaan. In de documentaire brengt Varda verschillende werelden bij elkaar. Die van oorspronkelijke arenleesters uit vroegere tijden, en die van Varda zelf, die haar beelden en verhalen ook vindt, raapt en hergebruikt. Les Glaneurs et La Glaneuse is een van Agnès Varda bekendste documentaires. De film maakte destijds veel los en werd misschien wel Varda's visitekaartje. Les Glaneurs et La Glaneuse werd geselecteerd voor het Filmfestival van Cannes in 2000.

Zangeres Cléo is ervan overtuigd dat ze ziek is. Om 7 uur heeft ze een afspraak bij haar dokter. Het is nu 5 uur. Varda laat zien wat er in de tussentijd gebeurt en hoe Cléo het leven op een andere manier gaat bekijken. Cléo de 5 à 7 is de bekendste film uit het oeuvre van Agnes Varda. De film is een hoogtepunt van de Nouvelle Vague en wordt gezien als één van de belangrijkste films van een vrouwelijke regisseur. De film werd genomineerd voor een Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes in 1962.