De Eenzaamheid van de Priemgetallen
Drama Arthouse
De verfilming van de gelijknamige wereldwijde bestseller van Paolo Giordano. Priemgetallen kunnen alleen maar gedeeld worden door 1 of door zichzelf. Het zijn eenzame getallen, ongrijpbaar voor anderen. Alice en Mattia zijn priemgetallen, allebei achtervolgd door tragedies uit hun jeugd. Alice heeft als klein meisje een ingrijpend ongeluk meegemaakt, dat zijn sporen op haar lichaam heeft achtergelaten, Mattia heeft zijn tweelingzuster verloren. Als tieners ontmoeten Mattia en Alice elkaar op school, herkennen elkaars pijn en sluiten vriendschap. Maar dan vertrekt Mattia naar het buitenland en hij en Alice verliezen elkaar uit het oog. Wanneer zij elkaar jaren later weer terug zien, doen beiden een onthullende bekentenis.
Ik heb het boek nooit gelezen, maar onlangs deze film bekeken. Prachtige Italiaanse film. Hele goede acteurs en actrices. Ze beelden heel goed uit wat trauma in kinderjaren/jeugd tot desastreuze gevolgen heeft voor het 'goed' functioneren in latere levensjaren. Oorzaak & gevolg worden prachtig verbeeld door de spelers in deze film. De mens die je ziet, maar vooral de mens die je niet ziet is kunstig verfilmd. Niet de meest vrolijke film, maar een film die je tot nadenken aanzet. Een aanrader!
Reviews
De film is in het begin erg mooi, aan de hand van flashbacks wordt de moraal steeds meer zichtbaar en bouwt de spanning zich op. En dan wordt het steeds triester en grimmiger en toen de film ineens stopte zaten wij met nog meer vragen dan ervoor. Heel jammer..
Echt verschrikkelijk depressieve langdradige nare film! Gadver! Hier hou je echt een rotgevoel aan over, geen fijn einde, het wordt eigenlijk alleen maar erger, je blijft kijken in de hoop dat 't beter wordt, maar dat wordt het echt niet. Ik raad hem niemand aan.
Wat een ontzettende tegenvaller na het lezen van het prachtige boek!
De film begint nog wel boeiend maar wordt ontzettend naargeestig en deprimerend. Je leert de hoofdpersonen totaal niet kennen en ontwikkelt ook geen sympathie voor ze. Ik heb spijt dat ik gekeken heb.
De film begint nog wel boeiend maar wordt ontzettend naargeestig en deprimerend. Je leert de hoofdpersonen totaal niet kennen en ontwikkelt ook geen sympathie voor ze. Ik heb spijt dat ik gekeken heb.
Een film met veel wisselingen in de tijd en dus in de leeftijd van de verschillende personages. Knap acteerwerk. Gedurende de film ga je de personages steeds beter begrijpen omdat je hun achtergronden kunt invullen. Meeslepend, meedogenloos en spannend. Geen actie, geen zoet drama, mooi!
