Anche Libero va Bene
Drama Arthouse
De 11-jarige Tommi (Alessandro Morace) en zijn zus Viola (Marta Nobili) wonen samen met hun vader Renato (Kim Rossi Stuart) in een buitenwijk van de stad. Het gezin is nogal ontregeld door het plotselinge vertrek van moeder Stefania. Woedend, teleurgesteld en eenzaam proberen ze er toch het beste van te maken. Wanneer Stefania (Barbora Bobulova) - op een dag zomaar uit het niets - voor de deur staat, wordt zij geleidelijk weer binnen gelaten. Maar het wantrouwen blijft. Als Stefania dan inderdaad, net zo plotseling als ze gekomen is, wéér de benen neemt, barst de bom.
Zeer sterk regie debuut van Kim Rossi Stuart die zelf de rol vervult van vader Renato, in deze pijnlijke doch realistische film over een één oudergezin.
Het verhaal wordt vertelt door de ogen van de rustige, teruggetrokken Tommi. Tommi heeft moeite aansluiting te vinden op school, en thuis komt hij ook niet helemaal tot zijn recht.
Vader Renato is een liefdevolle maar ook behoorlijk opvliegende man. Al snel blijkt dat de moeder van Viola en Tommi hem verlaten heeft voor een andere man. Renato heeft moeite dit te verkroppen en doet er alles aan om het gezin bij elkaar te houden, al gaat dat gepaard met de nodige frustraties en spanningen. Vooral als Moeder Stefania huilend terugkeert en smeekt om weer in het gezin te worden opgenomen, maar kort daarop toch weer verdwijnt.
De film toont hoe eenzaam kinderen kunnen zijn in het verwerken van het verdriet om een scheiding, hoe de vader zo opgaat in zijn eigen sores dat hij onbedoeld en onwillekeurig zijn zoon van zich af duwt. Heel mooi en breekbaar is de uiteindelijke verzoeningsscène van vader en zoon. De titel van de film verwijst hiernaar. Al met al zeker de moeite waard om te gaan zien!
Het verhaal wordt vertelt door de ogen van de rustige, teruggetrokken Tommi. Tommi heeft moeite aansluiting te vinden op school, en thuis komt hij ook niet helemaal tot zijn recht.
Vader Renato is een liefdevolle maar ook behoorlijk opvliegende man. Al snel blijkt dat de moeder van Viola en Tommi hem verlaten heeft voor een andere man. Renato heeft moeite dit te verkroppen en doet er alles aan om het gezin bij elkaar te houden, al gaat dat gepaard met de nodige frustraties en spanningen. Vooral als Moeder Stefania huilend terugkeert en smeekt om weer in het gezin te worden opgenomen, maar kort daarop toch weer verdwijnt.
De film toont hoe eenzaam kinderen kunnen zijn in het verwerken van het verdriet om een scheiding, hoe de vader zo opgaat in zijn eigen sores dat hij onbedoeld en onwillekeurig zijn zoon van zich af duwt. Heel mooi en breekbaar is de uiteindelijke verzoeningsscène van vader en zoon. De titel van de film verwijst hiernaar. Al met al zeker de moeite waard om te gaan zien!
