De scheepsjongens van Bontekoe
Nederlandstalig Historisch Familie Avontuur
Hajo wil naar zee als scheepsjongen op het schip van schipper Bontekoe. Het lukt zijn moeder niet om hem thuis te houden. Padde, het onhandige vriendje van Hajo, kan geen afscheid van hem nemen. Hij springt vlak voor het vertrek aan boord, valt in slaap en wordt pas wakker als ze al op zee zijn. Aan boord sluiten Hajo en Paddde vriendschap met Rolf, een jongen die al kan lezen en schrijven. Op hun tocht naar Oost beleven ze samen met schipper Bontekoe veel spannende avonturen. Als na een brand aan boord het hele schip de lucht in vliegt weten Hajo, Padde en Rolf aan boord van een sloep te komen. Schipper Bontekoe lijkt te zijn verdronken. Dagenlang dobberen ze op zee rond, zonder eten, zonder drinken. Zullen ze Batavia ooit bereiken?
-
Steven de Jong
Regisseur / Schrijver
26 juni 1962 -
Thomas Acda
Acteur
De Rijp, Noord-Holland, Netherlands 06 maart 1967 -
Peter Tuinman
Acteur
Twijzel, Friesland, Netherlands 15 april 1947 -
Pim Wessels
Acteur
Apeldoorn, Gelderland, Netherlands 17 mei 1991 -
Martijn Hendrickx
Acteur
-
Billy Zomerdijk
Acteur
-
Mads Wittermans
Acteur
Drachten, Friesland, Netherlands 22 januari 1977 -
Mischa Alexander
Schrijver
-
Johan Fabricius
Schrijver
Bij het zien van De scheepsjongens van Bontekoe ontkom je er niet aan om af en toe aan die andere scheepvaartfilm te denken. Pirates of the Caribbean heeft de ouderwetse avonturenfilm nieuw leven ingeblazen. De immens succesvolle trilogie maakte de weg vrij voor de verfilming van het klassieke kinderboek van Johan Fabricius. En al heeft Bontekoe slechts een fractie van het budget, maakt hij meer indruk dan die Hollywoodproducties.
Regisseur Steven de Jong weet samen met scenarist Mischa Alexander, op een paar uitzonderingen na, de balans te vinden tussen fantasie en realisme. Vooral het keiharde leven op een schip in de zeventiende eeuw weet hij uitstekend te verbeelden. Met behulp van indrukwekkende speciale effecten moet het schip Nieuw-Hoorn stormen, scheurbuik, lijfstraffen en brand doorstaan op weg naar Indië. De (natuur)rampen dunnen de bemanning zodanig uit, dat de familiefilm een afwijkende kijkwijzer voor negen jaar en ouder heeft meegekregen.
Juiste snaar
Voor Bontekoe weet De Jong, net als voor zijn twee Kameleon-films, een prima cast aan zich te binden. De ouwe rotten Peter Tuinman als Bontekoe en Cees Geel als Koopman voelen zich thuis in hun eendimensionale rollen en laten alle ruimte aan de jonge acteurs om te schitteren. En De Jong mag maar wat blij zijn met Martijn Hendrickx als Rolf en Pim Wessels als Hajo. De twee maken hun speelfilmdebuut, maar uit hun optreden valt dit niet op te maken. Hoewel het gevaar van overacting bij een 'piratenfilm' om de hoek ligt, weten ze bij het spelen van grote emoties als 'verliefdheid' en 'doodsangst' de juiste snaar te raken.
Jammer genoeg weet De Jong zich niet helemaal te ontworstelen aan de erfenis van Jack Sparrow. Zo moet de derde scheepsjongen Padde (Billy Zomerdijk) voor de komische noot zorgen, maar die weet met zijn derderangs slapstick slechts een paar maal een glimlach op de lippen te toveren. Ook de over-the-top bad guys lijken weggelopen uit de Caribbean. Het enige wat nog ontbreekt is een ooglapje en een papegaai op de schouder. Deze clichés passen niet tussen de andere personages.
Wanneer de jongens aankomen op een tropisch eiland vallen ze ten prooi aan een overkill aan stereotype inboorlingen en enge beesten. Dit soort momenten botst zo met de ijzersterke scènes in de haven van Enkhuizen en op het schip, dat De scheepsjongens van Bontekoe bijna met man en muis vergaat. Gelukkig herstelt De Jong zich en zet hij koers naar zijn derde succesvolle jeugdboekverfilming.
Regisseur Steven de Jong weet samen met scenarist Mischa Alexander, op een paar uitzonderingen na, de balans te vinden tussen fantasie en realisme. Vooral het keiharde leven op een schip in de zeventiende eeuw weet hij uitstekend te verbeelden. Met behulp van indrukwekkende speciale effecten moet het schip Nieuw-Hoorn stormen, scheurbuik, lijfstraffen en brand doorstaan op weg naar Indië. De (natuur)rampen dunnen de bemanning zodanig uit, dat de familiefilm een afwijkende kijkwijzer voor negen jaar en ouder heeft meegekregen.
Juiste snaar
Voor Bontekoe weet De Jong, net als voor zijn twee Kameleon-films, een prima cast aan zich te binden. De ouwe rotten Peter Tuinman als Bontekoe en Cees Geel als Koopman voelen zich thuis in hun eendimensionale rollen en laten alle ruimte aan de jonge acteurs om te schitteren. En De Jong mag maar wat blij zijn met Martijn Hendrickx als Rolf en Pim Wessels als Hajo. De twee maken hun speelfilmdebuut, maar uit hun optreden valt dit niet op te maken. Hoewel het gevaar van overacting bij een 'piratenfilm' om de hoek ligt, weten ze bij het spelen van grote emoties als 'verliefdheid' en 'doodsangst' de juiste snaar te raken.
Jammer genoeg weet De Jong zich niet helemaal te ontworstelen aan de erfenis van Jack Sparrow. Zo moet de derde scheepsjongen Padde (Billy Zomerdijk) voor de komische noot zorgen, maar die weet met zijn derderangs slapstick slechts een paar maal een glimlach op de lippen te toveren. Ook de over-the-top bad guys lijken weggelopen uit de Caribbean. Het enige wat nog ontbreekt is een ooglapje en een papegaai op de schouder. Deze clichés passen niet tussen de andere personages.
Wanneer de jongens aankomen op een tropisch eiland vallen ze ten prooi aan een overkill aan stereotype inboorlingen en enge beesten. Dit soort momenten botst zo met de ijzersterke scènes in de haven van Enkhuizen en op het schip, dat De scheepsjongens van Bontekoe bijna met man en muis vergaat. Gelukkig herstelt De Jong zich en zet hij koers naar zijn derde succesvolle jeugdboekverfilming.
