Melinda and Melinda
Tragikomedie
Twee schrijvers uit New York - de een gespecialiseerd in komedie, de ander in tragedie - raken verwikkeld in een discussie over de tweeslachtigheid van het menselijke drama, dat zo treffend gesymboliseerd wordt in het lachende en het huilende theatermasker. De twee bedenken ieder een verhaal over dezelfde vrouw, Melinda. Ze geven daarbij hun eigen draai aan de gebeurtenissen en op die manier vertelt de ene versie de komische en de andere de tragische variant.
Zoals gewoonlijk beginnend met ouderwetse openingstitels met wat jazzmuziek eronder, bevat ook deze Woody Allen weer de vertrouwde elementen van zijn vorige werk: relatieperikelen en communicatiestoornissen tussen man en vrouw. In 'Melinda and Melinda' onderzoekt Allen hoe je op twee manieren tegen het leven aan kunt kijken: komisch of tragisch.
In een restaurant raken een aantal mensen, waaronder twee schrijvers, in een discussie over het voorval van de jonge vrouw Melinda die een feestje kwam verstoren. Dat gegeven zou volgens de ene schrijver een uitgangspunt kunnen zijn voor een drama, terwijl de ander er een komisch verhaal in ziet. Beide versies komen vervolgens aan bod.
In de komische versie van het verhaal staat Melinda (Radha Mitchell) op de stoep bij regisseuse Susan (Amanda Peet) en haar man Hobie (Will Ferrell), een werkeloze acteur. In de tragische versie zoekt de depressieve Melinda hulp bij haar oude vriendin Laurel (Chloe Sevigney). Zowel in de vrolijke als in de tragische versie van Melinda's verhaal hebben de vrouwen één oplossing voor haar problemen: een man. In beide versies wordt Melinda gekoppeld aan een 'perfect' exemplaar, maar de liefde laat zich natuurlijk niet leiden en zo ontstaan er onverwachte, seksuele spanningen tussen de betrokkenen.
Hoewel het concept leuk is - komedie en drama vullen elkaar aan in het dagelijks leven - komt het niet goed uit de verf. De weliswaar geloofwaardige acteurs missen de energie die de personages in Allens film meestal voldoende hebben. Will Ferrell speelt de rol die Woody Allen op jongere leeftijd voor zijn rekening zou hebben genomen. Ferrell is een begaafd komiek maar op de een of andere manier weet hij het in 'Melinda and Melinda' niet over te brengen.
De tijd van Woody Allens meesterwerken is voorbij. 'Annie Hall', 'Manhattan' en 'Hannah and her Sisters'(om er maar een paar te noemen) blijven stukken beter dan de films die hij de laatste jaren heeft afgeleverd. Zijn vorige film 'Anything Else' was in ieder geval nog grappig, maar met 'Melinda and Melinda' is dat niet voortgezet. Hopelijk brengt 'Matchpoint' volgend jaar de lach terug in zijn films. Wellicht is het tijd te accepteren dat Allen zijn oude niveau niet meer zal halen. Maar er blijft altijd hoop want, eerlijk is eerlijk, Woody Allen is en blijft een genie en het redelijk recente 'Sweet and Lowdown' was een zeldzame hoogvlieger.
'Melinda and Melinda' heeft mooie en voor Allens doen moderne beelden, zonder de nostalgische glans die meestal over zijn films ligt. Alle acteurs leveren goed werk af en het scenario zit (zoals altijd) goed in elkaar. Maar het mist de sprankeling en de humor die horen bij een echt geslaagde Woody Allen.
(Michelle Iwema, filmfocus.nl, auteursrecht voorbehouden)
In een restaurant raken een aantal mensen, waaronder twee schrijvers, in een discussie over het voorval van de jonge vrouw Melinda die een feestje kwam verstoren. Dat gegeven zou volgens de ene schrijver een uitgangspunt kunnen zijn voor een drama, terwijl de ander er een komisch verhaal in ziet. Beide versies komen vervolgens aan bod.
In de komische versie van het verhaal staat Melinda (Radha Mitchell) op de stoep bij regisseuse Susan (Amanda Peet) en haar man Hobie (Will Ferrell), een werkeloze acteur. In de tragische versie zoekt de depressieve Melinda hulp bij haar oude vriendin Laurel (Chloe Sevigney). Zowel in de vrolijke als in de tragische versie van Melinda's verhaal hebben de vrouwen één oplossing voor haar problemen: een man. In beide versies wordt Melinda gekoppeld aan een 'perfect' exemplaar, maar de liefde laat zich natuurlijk niet leiden en zo ontstaan er onverwachte, seksuele spanningen tussen de betrokkenen.
Hoewel het concept leuk is - komedie en drama vullen elkaar aan in het dagelijks leven - komt het niet goed uit de verf. De weliswaar geloofwaardige acteurs missen de energie die de personages in Allens film meestal voldoende hebben. Will Ferrell speelt de rol die Woody Allen op jongere leeftijd voor zijn rekening zou hebben genomen. Ferrell is een begaafd komiek maar op de een of andere manier weet hij het in 'Melinda and Melinda' niet over te brengen.
De tijd van Woody Allens meesterwerken is voorbij. 'Annie Hall', 'Manhattan' en 'Hannah and her Sisters'(om er maar een paar te noemen) blijven stukken beter dan de films die hij de laatste jaren heeft afgeleverd. Zijn vorige film 'Anything Else' was in ieder geval nog grappig, maar met 'Melinda and Melinda' is dat niet voortgezet. Hopelijk brengt 'Matchpoint' volgend jaar de lach terug in zijn films. Wellicht is het tijd te accepteren dat Allen zijn oude niveau niet meer zal halen. Maar er blijft altijd hoop want, eerlijk is eerlijk, Woody Allen is en blijft een genie en het redelijk recente 'Sweet and Lowdown' was een zeldzame hoogvlieger.
'Melinda and Melinda' heeft mooie en voor Allens doen moderne beelden, zonder de nostalgische glans die meestal over zijn films ligt. Alle acteurs leveren goed werk af en het scenario zit (zoals altijd) goed in elkaar. Maar het mist de sprankeling en de humor die horen bij een echt geslaagde Woody Allen.
(Michelle Iwema, filmfocus.nl, auteursrecht voorbehouden)
