W. kijken? Stream nu films op mejane.com met gratis specials. Hoe je ook over hem denkt, George W. Bush is een van de meest controversiële figuren in de recente geschiedenis. Het leven van de 43ste...
W.

W.

Politiek Drama

Hoe je ook over hem denkt, George W. Bush is een van de meest controversiële figuren in de recente geschiedenis. Het leven van de 43ste president van de Verenigde Staten is er één van vele diepe dalen en hoge pieken. Geboren in een vooraanstaande familie ligt er al vanaf jonge leeftijd een hoge druk op George W. Hij kende een redelijk onbezorgde jeugd en een succesvolle periode in het bedrijfsleven maar verloor zichzelf daarna in de drank. De ontmoeting met zijn vrouw en bekering tot het geloof gaven hem de houvast zijn problemen te overwinnen en zich te ontpoppen tot belangrijkste leider van het Westen.

Het is helaas niet meer mogelijk om deze film te kijken. De leverancier van deze film heeft het recht om W. aan te bieden ingetrokken. Het kan zijn dat de film op een later moment wel weer kan worden aangeboden.
[?SUBTITLES?] [SUBTITLES][?/SUBTITLES?] [?SOUND?][SOUND][?/SOUND?] [?SCREEN?][SCREEN][?/SCREEN?]
Filmfocus
Het leek er al een tijdje op dat Oliver Stone zijn kritische toon en blik verloren was. De regisseur hield er altijd wel van tegen de gevestigde orde aan te schoppen. Of het nu een aanklacht was tegen de verheerlijking van geweld door de media (Natural Born Killers), de oorlog in Vietnam (Platoon en Born on the Fourth of July) of een smeuïge complottheorie (JFK), er waren tijden dat Stone er maar al te graag zijn tanden in zette en ook nog eens flink doorbeet. Maar zijn laatste films, en dan vooral Alexander en World Trade Center, waren een slappe hap die we van Stone niet gewend waren.



Toen Stone meldde dat hij een biopic voorbereidde over de huidige president van de Verenigde Staten, George Walker Bush, slaakte menig fan een zucht van opluchting. Het leek erop dat hij zijn bot geworden messen weer aan het slijpen was. Met presidenten heeft Stone altijd wel raad geweten, gezien het eerder genoemde JFK en het kritische Nixon. Voor veel Amerikanen is Bush het slechtste staatshoofd in ruim twee eeuwen Amerikaanse presidentengeschiedenis. Bovendien was een biografische film over een nog zittende president een unicum. Voor een staatshoofd dat in de ogen van velen zoveel onzin verkondigt en een vernietigend (buitenland)beleid heeft gevoerd, komt Bush er bij Stone met een milde waarschuwing vanaf.



Met W. zoomt Stone in op twee tijdsperiodes uit het leven van Bush. De eerste lijn volgt de besluitvorming na de aanslagen op het WTC en de zucht van de Amerikaanse regering naar represailles in de vorm van een aanval op Irak. De andere lijn laat zien hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen. We zien daarin de jonge alcoholist George die van het ene in het andere baantje rolt, hier bizar weinig moeite voor hoeft te doen en er de brui aan geeft als hij er geen zin meer in heeft. Pa Bush is inmiddels in de politiek beland als George junior zich in het studentenleven stort en daar langzaamaan politieke ambities ontwikkelt. Broer Jeb lijkt de meest veelbelovende telg van het Bush-geslacht, tegen wie George W. niet op kan boksen.



Geen potje Bush-bashen

De dubbele plotaanpak is effectief. Het verrassende is dat Stone zich niet heeft laten verleiden tot een potje Bush-bashen, maar een redelijk genuanceerd beeld van de president afgeeft. George W. Bush komt naar voren als een ambitieus maar gemakzuchtig mannetje, dat smacht naar de goedkeuring van zijn vader. Hij is een Texaanse cowboy die eigenlijk het liefst iets met zijn geliefde honkbal had gedaan, maar het vooruitzicht naar invloed en erkenning zwaarder liet wegen. Maar hij is ook een ongemanierde ploert, die met zijn mond vol praat en tijdens een onderhoud met zijn ministersploeg wel even duidelijk wil laten weten wie er de baas is.



Josh Brolin viel de twijfelachtige eer te beurt in de huid van zijn huidige president te kruipen en de acteur brengt het er glansrijk en zonder al teveel extreme uitspattingen vanaf. Brolin heeft er geen imitatie van gemaakt, al komen met name zijn stem en de kleine gebaartjes soms aardig eng bij de echte Bush in de buurt. De acteur heeft duidelijk veel videomateriaal bestudeerd, maar lijkt de rol vanaf de grond te hebben opgebouwd. Het feit dat Brolin niet is verzand in een karikatuur van zijn personage, kan niet worden gezegd van de Britse Thandie Newton met haar onbedoeld lachwekkende persiflage van Condoleezza Rice. James Cromwell als Bush senior heeft de beste interactie met Brolin en in hun scènes komt Stones vakmanschap als scenarist het best naar voren.



W. eindigt even abrupt als het begint en de afwisseling tussen het recente verleden en de jonge jaren van George zijn nogal rommelig aan elkaar gemonteerd. Stones portret moet het hebben van een aantal ijzersterke momenten die aan elkaar gelast zijn met veel opvulsel. Veel van de verwijzingen en speldenprikjes zijn te subtiel en het had allemaal best een tandje venijniger gemogen. Desondanks lijkt de regisseur na een aantal missers weer op de goede weg en het is hem te prijzen dat hij niet voor de makkelijke weg heeft gekozen.



loading